PLANET SITE© Casting International ®
Zienswijze: één-smaak
Één smaak
Bij de ziens- en denkwijze (view) van één-smaak staan
overeenkomsten / de ‘hetzelfde’ / de gelijkenissen centraal.
Dezen worden benadrukt.
Het begrip 'één-smaak' is samen te vatten in de term Human Nature Interest;
Dit is wat ieder mens van nature interesseert.
Dualiteit
Vanuit de geest van de natuur bezien neemt een Mens alleen waar via dualiteit, dat wil zeggen:
het één kan niet bestaan zonder het andere.
Hoe groter de dualiteit hoe meer verschillen er zijn.
Dualiteit in de uiterste zin van het woord is oorlog.
In dualiteit zit een bron van lijden; het zorgt er voor dat er geen gelijkmoedigheid is.
Dit betekent dat dualiteit verbonden is aan agressies, begeerten, en vooroordelen.
In de film en TV-programma’s van Casting International worden beiden (én één-smaak' én dualiteit) toegepast.
De 'één-smaak'-visie wordt door die combinatie holistisch (=dat de eigenschappen van een systeem niet kunnen worden verklaard door de som van alleen de componenten ervan te nemen).
Hierdoor is elk filmverhaal dat verteld wordt een gesloten en tegelijkertijd ook een open systeem.
Het doel hiervan is dat de probleemstelling helder wordt.
Bij de ziens- en denkwijze (view) van één-smaak staan
overeenkomsten / de ‘hetzelfde’ / de gelijkenissen centraal.
Dezen worden benadrukt.
Het begrip 'één-smaak' is samen te vatten in de term Human Nature Interest;
Dit is wat ieder mens van nature interesseert.
-
Voorbeelden: elk Mens wil in principe gelukkig zijn, wil liefde; geen Mens geeft er de voorkeur aan om 'echt' te lijden, elk Mens wil mededogen (vrij zijn van lijden).
Elk Mens wil vreugde, en gelijkmoedigheid, en respect ontvangen.
Dit komt voort uit en geeft vrije keuzes.
Dualiteit
Vanuit de geest van de natuur bezien neemt een Mens alleen waar via dualiteit, dat wil zeggen:
het één kan niet bestaan zonder het andere.
- Bijvoorbeeld: ‘lang’ kan niet bestaan zonder dat ‘kort’ ook bestaat, dik bestaat niet zonder dun, hoog-laag, zwart-wit, jong-oud, etc.)
Hoe groter de dualiteit hoe meer verschillen er zijn.
Dualiteit in de uiterste zin van het woord is oorlog.
In dualiteit zit een bron van lijden; het zorgt er voor dat er geen gelijkmoedigheid is.
Dit betekent dat dualiteit verbonden is aan agressies, begeerten, en vooroordelen.
In de film en TV-programma’s van Casting International worden beiden (én één-smaak' én dualiteit) toegepast.
De 'één-smaak'-visie wordt door die combinatie holistisch (=dat de eigenschappen van een systeem niet kunnen worden verklaard door de som van alleen de componenten ervan te nemen).
Hierdoor is elk filmverhaal dat verteld wordt een gesloten en tegelijkertijd ook een open systeem.
Het doel hiervan is dat de probleemstelling helder wordt.
-
Nadere uitleg:
als er één boutje van een moertje niet werkt, is het systeem min of meer ontwricht.
Omdat systemen op systemen klikken, kan dus een klein niet-werkend element het totaal blokkeren; Zo wordt elke keer in elk film-programma het centrale probleem getoond (ter voorbereiding van een aan te dragen oplossing).
Binnen de Audio-Visuele productie-beroepspraktijk (en bij het grote publiek) is het begrip ‘één-smaak’ relatief onbekend.
Het begrip is echter essentieel in de communicatie van zender (boodschapper) die het film-programma-product maakt, en de ontvanger {de kijker/ het publiek/ de klant(en)} die het product consumeert.
Want binnen de media gelden de hoeveelheid kijkcijfers als criteria van succesvol product, of niet.
Om zoveel mogelijk kijkcijfers voor het product te verkrijgen dient het streven te zijn om het 'ge-eigende' / de 'ik/mij/mezelf' / de 'subjectiviteit' van elke doelgroep of individuele consument aan te spreken.
Elke klant heeft namelijk een 'zelf'.
De focus op ‘ik/mij/mezelf die een ieder in principe heeft’ is de basis van Casting International voor in het EDUCATIEVE GEDEELTE van het film-product, het vertelt hoe ‘’het zelf’’ werkt.
(voor het ENTERTAINMENT-DEEL doet ‘identificatie’ dit).
De hoofd-boodschap van één-smaak is samen te vatten als:
Het begrip is echter essentieel in de communicatie van zender (boodschapper) die het film-programma-product maakt, en de ontvanger {de kijker/ het publiek/ de klant(en)} die het product consumeert.
Want binnen de media gelden de hoeveelheid kijkcijfers als criteria van succesvol product, of niet.
Om zoveel mogelijk kijkcijfers voor het product te verkrijgen dient het streven te zijn om het 'ge-eigende' / de 'ik/mij/mezelf' / de 'subjectiviteit' van elke doelgroep of individuele consument aan te spreken.
Elke klant heeft namelijk een 'zelf'.
De focus op ‘ik/mij/mezelf die een ieder in principe heeft’ is de basis van Casting International voor in het EDUCATIEVE GEDEELTE van het film-product, het vertelt hoe ‘’het zelf’’ werkt.
(voor het ENTERTAINMENT-DEEL doet ‘identificatie’ dit).
De hoofd-boodschap van één-smaak is samen te vatten als:
- ‘wat jij niet wilt wat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet’.
Wat leert dit nu concreet?
Zelf-kennis: een mens heeft in principe de vrijheid om keuzes te maken en een eigen leven te leiden.
Naast een 'aangeboren' onwetendheid heeft elk individu ook talenten mee gekregen, die als je die kan en mag ontwikkelen, 'je-zelf' kunnen laten zijn.
Dit is de basis van ieders geluk.
Door je bewust te zijn van je eigen talenten, en dit met bewustzijn te sturen, komen we bij de hamvraag; wat is 'bewustzijn’ en direct daaraan gekoppeld 'wat is on- en onderbewustzijn'?
Deze elementen gezamenlijk vormen de structuur van ieder's geest.
Indien de (menselijke) geest als een systeem aanschouwd zou worden, kunnen niet-functionerende "boutjes" of "moertjes" die voor een ieder anders zijn, en die het geluk (wat ieders doel is) frustreren, mogelijkerwijs helderder aan te wijzen zijn, waardoor ze aldus voor functioneren verbeterbaar zijn:
Gebruik van 'één-smaak' in TV-programma's.
Een waarneming van de kijker is deels interpersoonlijk, en deels subjectief:
Interpersoonlijke waarneming
Bij het interpersoonlijke waarnemingsdeel is er een relatie tussen het geprojecteerde spelbeeld en de kijker zijn/haar 'zelf' cq. eigen ervaringswereld.
Dit gebeurt binnen Casting International TV-producties door een deductieve redenatie op te roepen bij de kijker.
Deductie wil zeggen, dat de kijker een algemeen beeld voorgeschoteld krijgt, welk hij/zij direct herkent vanuit de eigen (bijzondere) ervaringswereld.
M.a.w. de relatie spelbeeld-ervaringswereld loopt van algemeen naar bijzonder.
Deze relatie uit zich (populistisch gezegd) als:
Héé, dat heb ik ook (meegemaakt); of
Héé, dat (her-)ken ik (wat leuk); of
Héé, ok nee! (niet leuk, wel interessant, of iets dergelijks).
Er is sprake van een reeds kennen en herkennen, én het spelbeeld moet dermate aanspreken, dat het interesse roept, zodat de kijker niet weg-zapt.
Doordat het TV-programma deze relatie uitbouwt, zit de kneep 'm in het opwekken van leer- en nieuwsgierigheid bij de kijker op het moment dat deze een herkenning ervaart.
Subjectieve waarneming
Bij het subjectieve waarnemingsdeel is er nooit sprake van een loutere kopie van de werkelijkheid, doch eerder van een product dat de wisselwerking betreft van een innerlijke gesteldheid die actief verandert en tegelijkertijd scheppend is.
Gedurende een waarneming naar een TV-programma van Casting International is er vanuit het programma de opzet om deze schepping zodanig te richten, dat de persoonlijke/ subjectieve meningsvorming (inhoud) van de kijker relatief vrij is, doch dat er een schepping ontstaat door een gebonden vorm van relatieve objectiviteit (de view).
De subjectiviteit van de kijker wordt dus gestroomlijnd door de relatieve objectiviteit van een view.
Met betrekking tot de subjectieve waarneming van de kijker zou er in het algemeen gesteld kunnen worden dat er door het oog/ de cameraregistratie een werkelijkheid wordt geregistreerd die relatief objectief is (omdat iedereen hetzelfde kan zien), dit heet interpersoonlijke waarneming.
Het relatieve bezit:
Dit is een korte samenvatting.
Als u meer informatie wilt hebben, bijvoorbeeld over hoe deze zienswijze / filosofie optimaal gerealiseerd wordt in het filmproduct, neem dan contact met ons op via onderstaande knop.
Contact formulier
Zelf-kennis: een mens heeft in principe de vrijheid om keuzes te maken en een eigen leven te leiden.
Naast een 'aangeboren' onwetendheid heeft elk individu ook talenten mee gekregen, die als je die kan en mag ontwikkelen, 'je-zelf' kunnen laten zijn.
Dit is de basis van ieders geluk.
Door je bewust te zijn van je eigen talenten, en dit met bewustzijn te sturen, komen we bij de hamvraag; wat is 'bewustzijn’ en direct daaraan gekoppeld 'wat is on- en onderbewustzijn'?
Deze elementen gezamenlijk vormen de structuur van ieder's geest.
Indien de (menselijke) geest als een systeem aanschouwd zou worden, kunnen niet-functionerende "boutjes" of "moertjes" die voor een ieder anders zijn, en die het geluk (wat ieders doel is) frustreren, mogelijkerwijs helderder aan te wijzen zijn, waardoor ze aldus voor functioneren verbeterbaar zijn:
Gebruik van 'één-smaak' in TV-programma's.
Een waarneming van de kijker is deels interpersoonlijk, en deels subjectief:
Interpersoonlijke waarneming
Bij het interpersoonlijke waarnemingsdeel is er een relatie tussen het geprojecteerde spelbeeld en de kijker zijn/haar 'zelf' cq. eigen ervaringswereld.
Dit gebeurt binnen Casting International TV-producties door een deductieve redenatie op te roepen bij de kijker.
Deductie wil zeggen, dat de kijker een algemeen beeld voorgeschoteld krijgt, welk hij/zij direct herkent vanuit de eigen (bijzondere) ervaringswereld.
M.a.w. de relatie spelbeeld-ervaringswereld loopt van algemeen naar bijzonder.
Deze relatie uit zich (populistisch gezegd) als:
Héé, dat heb ik ook (meegemaakt); of
Héé, dat (her-)ken ik (wat leuk); of
Héé, ok nee! (niet leuk, wel interessant, of iets dergelijks).
Er is sprake van een reeds kennen en herkennen, én het spelbeeld moet dermate aanspreken, dat het interesse roept, zodat de kijker niet weg-zapt.
Doordat het TV-programma deze relatie uitbouwt, zit de kneep 'm in het opwekken van leer- en nieuwsgierigheid bij de kijker op het moment dat deze een herkenning ervaart.
Subjectieve waarneming
Bij het subjectieve waarnemingsdeel is er nooit sprake van een loutere kopie van de werkelijkheid, doch eerder van een product dat de wisselwerking betreft van een innerlijke gesteldheid die actief verandert en tegelijkertijd scheppend is.
Gedurende een waarneming naar een TV-programma van Casting International is er vanuit het programma de opzet om deze schepping zodanig te richten, dat de persoonlijke/ subjectieve meningsvorming (inhoud) van de kijker relatief vrij is, doch dat er een schepping ontstaat door een gebonden vorm van relatieve objectiviteit (de view).
De subjectiviteit van de kijker wordt dus gestroomlijnd door de relatieve objectiviteit van een view.
Met betrekking tot de subjectieve waarneming van de kijker zou er in het algemeen gesteld kunnen worden dat er door het oog/ de cameraregistratie een werkelijkheid wordt geregistreerd die relatief objectief is (omdat iedereen hetzelfde kan zien), dit heet interpersoonlijke waarneming.
Het relatieve bezit:
- Het principe van de mate van kennen/ herkennen/ erkennen die verschillend bij elke kijker is, en
-
Het vrijlaten van de meningsvorming door zonder politiek/ zonder religie/ zonder vooroordelen,
maar met gebruik van een view de kijker educatie over zichzelf wordt aangereikt.
Dit is een korte samenvatting.
Als u meer informatie wilt hebben, bijvoorbeeld over hoe deze zienswijze / filosofie optimaal gerealiseerd wordt in het filmproduct, neem dan contact met ons op via onderstaande knop.
Contact formulier